HAYAL KURMANIN SANATSAL YORUMU

...kendini resimlere bakmaktan alıkoyamuyordu.Halbuki o resimler çoğuna sıradan gelen,bir kişinin fırça ve boya kullanarak resmettiği  duvarda asılı olan nesnelerdi.O bayılıyordu ve anlamlandırıyor, ressamın duygusuna gözleriyle tablonun her köşesinde değiniyordu.Müzede her resimin önünde uzun süre vakit ayırıyor, iç sesiyle sanatçının ruh halini resmedilişinin değerlendirmesini yapıyordu.Günün büyük bir bölümünü müzede geçirmişti. Ve müzeyi terk etme kararını verdi.. Ağır adımlarla çıkışın yolunu aldı..bu adımlar  farklı boyuta atılan adımlardı sanki.Oradaki hissetiği duyguların etkisinden çıkmış, hayatın olağan akışı bunu hızlandırmıştı.Günü istediği gibi değerlendirmiş , yeterince zevk almış ve bunu eve ilk girdiğinde görüntüsüyle onu karşılayanlara hissetirmişti.Odasına çekildi , günü yatağında üstüne çekti - bu tıpkı yorganı hiç açık yerin kalmayacak şekilde üzerine örtmek gibi- ve her dakikasını hissetti.Odasının köşesinde duran tuvale odaklanarak yatağında yan yatmış huzurlu bir görünümle, hayal dünyasında resim türlerinden teknikler uyguluyor ve hayali bir biçimde bir eser ortaya koyuyordu.Sonra bu eserin kendisiyle beraber çok ün yaptığının hayalini dakikalarca tuvale kitlenerek kurdu.Bir müzede sergilendiğini ,insanların gelip karşısına alarak eleştirildiğini, beğenildiğini , hatta resmini özel birine hediye edecek kişinin ünvanının ne kadar yüksek olduğuna bile hayal dünyasında yer verdi.Hayallerine bu hislerle devam ederken birinin müzeyi resimlere büyülenerek bakıp gezdiğini , aslında çoğu insan için sıradan , normal bir durum gibi emek harcanan resminin o kişi tarafından hayranlık derecesinde inceliyor olmasını kurguluyordu.Hayal kurmanın ötesine geçmiş, kurguladığı anları yaşıyormuş gibi bulunduğu mekanla duyu organlarının ilişkisi kesilmişti.Resminin önünde duran adamın hayran bakışları karşısında neler başardığını kendisine göstermişti.Adam kendisinin çizdiği resimin her ayrıntısına gözleriyle 

dokunuyor, duyguları kimi yerde yükseliyor kimi yer alçalıyor gibiydi onun için.Hayallerinde, bulunduğu çağda hayran olduğu ressamlarla denk olmanının mutluluğu, gün içerisinde gezdiği resim müzesininden aldığı mutluluktan kat be kat çoşkuluydu.Hayal kurmak baştan aşağı var olmaktı tüm arzuladıklarıyla.Hayal kurmak, uzaklaşmak , kendimizle baş başa kaldığımızda somut mekanda yer ettiğimiz alandan çıkmak, adeta çoşmak gibidir çoğumuz için. Bunu her birey zamanın bir anında kendine denk getirmeli ve bir an olsun özgürleşmeli,yaşamalıdır.